Poziom pierwszy:
Pacjent, zdany na publiczną służbę zdrowia, kupujący leki objawowe pod wpływem reklam lub na receptę lekarzy wykonujących narzucone im procedury.
Poziom drugi:
Bogacz, leczący się w prywatnych klinikach, które używają całego dostępnego naukowo arsenału do zwalczania chorobotwórczych patogenów. Mający dostęp do ukrytych przed masami terapii.
Poziom trzeci:
Wybraniec, który miał szczęście, albo urodzić się w tradycyjnym środowisku w Chinach, albo trafić do naturoterapeuty, wzmacniającego jego system immunologiczny, który dowiedział się jak nie psuć, ale jest zdziwiony, że nie potrafi wielu rzeczy naprawić.
Poziom czwarty:
Ktoś, kto zrozumiał, że choroba jest wynikiem zaburzenia informacji. Ktoś kto potrafi już naprawić swoje ciało używając świadomości i fizyki kwantowej zamkniętej w nanotechnologicznym transporcie, ale dziwi się, że po pewnym czasie ciało na nowo się psuje. A psuje się, bo jego podświadomość wciąż jest na niższych poziomach.
Poziom piąty:
Tak istnieje ten poziom, ale wśród żyjących ludzi prawdopodobnie nikogo na nim nie ma. Może za kilkaset lat, albo kilka tysięcy dojdziemy do niego, o ile wcześniej się nie pozabijamy :) Tak stwierdzenie, że przyczyną chorób jest zaburzenie informacji, to tylko kolejne przybliżenie. Prawda ostateczna jest taka, że przyczyną chorób somatycznych jest istnienie ciała, materii. Tylko maszyna, która nie istnieje, nie może się zepsuć. Dopóki jednak nie dojdziemy do takiego poziomu rozwoju, o ile kiedykolwiek dojdziemy, to pozostaje wybór pomiędzy poziomami 1-4.